Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/10003 Esas 2018/3275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili, 06.06.2012 tarihinde, davalıların zorunlu mali sorumluluk sigortacısı ve sürücüsü olduğu aracın müvekkillerinin yaya olan eş/babalarına çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davacı eş ... için 1.000,00 TL maddi tazminat ve 24.000,00 TL manevi tazminat ile davacı çocuklar için ayrı ayrı 12.000,00"er TL manevi tazminatın (sigorta şirketi maddi tazminattan sorumlu olmak kaydı ile) davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, maddi tazminata ilişkin istemin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile, davacı ... için 8.000,00.-TL, davacılar ... , ... ve ... için ayrı ayrı 6.000,00.-TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 06/06/2012 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."den alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 408,12 TL fazla alınan temyiz peşin harcın davacılara geri verilmesine, 26/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.