Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9993 Esas 2018/3272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili, 07.09.2009 tarihinde davalıların işleten ve sürücüsü olduğu aracın müvekkillerinin yaya olan oğlu/kardeşine çarparak vefatına sebep olduğunu belirterek, anne ... için 30.000,00 TL, kardeş ... için 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.Davalılar vekili, zamanaşımı süresinin geçtiğini, taleplerin fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı ... için 25.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 01/05/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli,
tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna, zamanaşımı süresinin geçmediğinin anlaşılmasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.707,60 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 26.3.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.