Esas No: 2022/740
Karar No: 2022/1409
Karar Tarihi: 10.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/740 Esas 2022/1409 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Savcılık tarafından açılan davada, sanık nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ayrıca, sanığın temyiz itirazları incelenmiştir ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin esastan reddine karar verilmiştir. Ancak, nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazı incelenirken, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle karar BOZULMUŞTUR. Bu kararın temel nedeni, zorunlu müdafii atanmadan yargılamanın devam edilmesidir. Kararda, bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilmiştir. Yine aynı kanunun 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranıldığı ifade edilerek, sanığın savunma hakkının kısıtlanması CMK'nın 294 ve 301. maddelerine de atıfta bulunularak hukuka aykırılık olarak nitelendirilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 24.05.2019 tarihli, 2019/1178 Esas ve 2019/1132 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz istemlerinin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve eşinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 8. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine,10.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
