Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5183 Esas 2018/1221 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;ancak;
Olay gecesi 1.73 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın sanığın sevk ve idaresindeki otomobille seyri sırasında tek taraflı trafik kazası yaptığı, sanığın aracında bulunan ve soruşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olmayan mağdur ... hakkında düzenlenen adli raporda; sol klavikulada fraktür meydana geldiği ve kesin raporun Adli Tıp hekimi tarafından verilmesinin uygun olduğu belirtilmesine rağmen, mağdurun yaralanmasının niteliği konusunda kesin rapor alınmadığı, akabinde sanık hakkında düzenlenen iddianamede mağdurun yaralandığı ve şikayetçi olmadığı belirtilerek trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmakta ise de; Dairemizin istikrar kazanan uygulamalarına göre sanığın tek fiille bilinçli taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarını işlediği halde zararın içinde yasanın cezalandırdığı tehlikeyi de barındırdığı gözetilerek zarar suçu-tehlike suçu ölçüsü esas alınarak, öncelikle mağdurun yaralanmasının niteliğine yönelik kesin adli raporunun alınması akabinde, mağdurun nitelikli yaralandığının tespit edilmesi durumunda, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan dava açılmasının sağlanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. ve 326/son maddeleri gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.