Tehdit - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/5046 Esas 2015/358 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5046
Karar No: 2015/358
Karar Tarihi: 07.01.2015

Tehdit - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/5046 Esas 2015/358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir asliye ceza mahkemesinde verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucu incelenmiştir. Sanıkların tehdit ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarına karıştıkları ve mahkemece haklı bir şekilde cezalandırıldıkları belirtilmiştir. Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçuna ilişkin cezanın kanuni bağlamda uygulandığına dikkat çekilmiştir. Kararda, sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen kararın doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu belirtilmiştir. Fakat kanunun 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamının açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi nedeniyle kararın düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun sonucunda sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar hak yoksunluğunun uygulanması gerektiği açıklanmıştır. Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
5237 sayılı TCK'nın 53/1-(c) ve 53/3, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve fıkrası, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2013/5046 E. , 2015/358 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, görevi yaptırmamak için direnme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık .... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçuna ilişkin cezanın kanuni bağlamda uygulandığı anlaşıldığından,
1-Sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 07/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.