Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/7935 Esas 2015/5544 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/7935
Karar No: 2015/5544
Karar Tarihi: 17.03.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/7935 Esas 2015/5544 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir çalışanın işvereninin işyerinde 23/09/2010-05/05/2011 tarihleri arasında çalıştığının tespiti için açtığı davaya ilişkindir. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ve davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermiştir. Ancak, mahkeme mecburi dava arkadaşı olan davalılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmettiği için karar hatalı olmuştur. Bu hata düzeltilerek kararın onanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HMK’nın geçici 3. maddesi
- HUMK'un 438/7. maddesi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun yürürlüğe girdiği tarihte açılmış olan bir davada, eski kanun hükümlerinin uygulanacağı konusunu düzenler.

21. Hukuk Dairesi 2014/7935 E. , 2015/5544 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk ( İŞ) Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 23/09/2010-05/05/2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı; davalı işyerinde 23.09.2010 – 05.06.2011 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelere göre mahkemece davanın kısmen kabulü yönündeki karar yerinde ise de; mecburi dava arkadaşı olan davalılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 4. ve 5. bentleri silinerek yerine “4- Davalılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden karar tarihinden yürürlükte bulunan ... gereğince 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, ayrıca (6) numaralı bendin (5) numarası ile düzeltilmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacı ve davalılrdan ..."a yükletilmesine, 17.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.