Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5776 Esas 2018/1190 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sanığın kasten öldürme suçundan veya olası kastla öldürme suçundan cezalandırılması gerektiğine, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ölen ..."ya ait ölü muayene zabıt varakasında, ölüm nedeninin belirlenmesi için cesedin Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesine gönderilmesine karar verildiği, Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesinin 12.12.2014 tarihli yazısında "otopsi tarihinden öncesine (4-7 gün) ait beyin kanaması bulguları tespit edilen kişinin, olay yeri bulguları ve tanık ifadelerini içerir adli tahkikat dosyası ve takiplerine ait tıbbi evrakının gönderilerek 1. Adli Tıp İhtisas Kurulundan görüş alınmasının uygun olduğu"nun belirtilmesi karşısında, ..."nun kesin ölüm nedeni ve geçirdiği trafik kazası ile illiyet bağını gösterir Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Dairesinden rapor alınmadan, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
1- Taksirle bir kişinin ölümüne sebep olduğu kabul edilen sanık hakkında uygulanan kanun maddesinin TCK"nın 85/1. maddesi yerine sehven TCK"nın 85/2. maddesi olarak yazılması,
2- Bilinçli taksir nedeniyle cezasından artırım yapılan sanık hakkında uygulama maddesi olan TCK"nın 22/3. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.