Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4105 Esas 2020/4614 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4105
Karar No: 2020/4614
Karar Tarihi: 03.06.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4105 Esas 2020/4614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan yargıladığı sanığa mahkumiyet kararı verdi. Temyiz edilen kararın incelenmesinde, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve nitelendirmede yasal olarak bir aykırılık bulunmadığı belirlendi. Ancak, sanık hakkında kısa hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken TCK'nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi ve tekerrür hükümlerinin adli para cezası durumunda uygulanmaması nedeniyle karar bozuldu. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise TCK'nın 52/2. ve 58. maddeleridir.
17. Ceza Dairesi         2020/4105 E.  ,  2020/4614 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanık hakkında kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    2-Sanık hakkında hükmedilen sonuç cezanın adli para cezası olması karşısında tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde, seçenek yaptırımlara uyulmaması halinde TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5. bendinde "50/1-a" ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK"nın 52/2.” ibaresi eklenmek suretiyle ve hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.













    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.