22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/26579 Karar No: 2020/245 Karar Tarihi: 14.01.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26579 Esas 2020/245 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/26579 E. , 2020/245 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 10/08/2004-15/12/2013 tarihleri arasında depo sorumlusu olarak en son agi dahil 2.500,00 TL net ücretle çalıştığı, asgari ücretin bankaya yattığı kalanın elden ödendiği, fazla mesai, hafta ve genel tatil çalışmasının bulunduğu iddiası ile fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalının Cevabının Özeti: Davalı davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe : 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Taraflar arasında hüküm altına alınan alacaklara yürütülen faiz başlangıç tarihleri konusunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda; Davacı davasını belirsiz alacak davası türünde açmış ve bilirkişi raporunda belirlenen alacak miktarına ilişkin tamamlama harcını yatırarak belirsiz alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiş, Mahkemece, dava kısmi dava kabul edilerek davalının talep arttırım dilekçesine karşı zamanaşımı savunması dikkate alınmış ve hüküm altına alınan fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faiz yürütülmüştür.Dairemizin yerleşik hale gelen içtihatlarına göre, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları yönünden, davacı hesaplanan miktardan hakim tarafından hangi oranda takdiri indirim yapılacağını bilebilecek durumda olmadığından bu alacakların belirsiz alacak davası ile istenmesi mümkündür. Bu halde, hüküm altına alınan alacaklara işletilecek faizin başlangıç tarihi dava tarihi olmalıdır. Ayrıca belirsiz alacak davasında zamanaşımı süresi dava açılmakla kesildiğinden, ıslaha karşı zamanaşımı savunmasının dikkate alınması mümkün bulunmamaktadır. Mahkemece, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının belirsiz alacak olarak talep edildiği göz önüne alınmaksızın ıslaha karşı zamanaşımı savunmasına değer verilmesi ve bu alacaklara dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 14/01/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.