MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/11/2015 tarih ve 2014/613-2015/752 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin murisi ...ı"nın 27.08.2014 tarihinde vefat ettiğini, murisin sağlığında davalı bankadan 10 yıl vadeli konut kredisi kullandığını, kredi nedeniyle hayat sigortasının yapıldığını, müvekkilinin murisin ölüm tarihinden sonra bakiye borcun sigorta şirketinden tahsilini talep ettiğini, ancak kendisine hayat sigortasının 5 yıldan sonra yapılmadığının bildirildiğini, poliçenin düzenlenmesinin bankanın sorumluluğunda olduğunu ileri sürerek murisin ölüm tarihi itibariyle ödenmesi gereken kredi bedelinin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; husumet itirazında bulunmuş ve bankaların tüketici kredisi kullanan müşteriye Hayat Sigortası yapma yükümlülüğü bulunduğuna dair herhangi bir hükmün yer almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; konut kredisi sözleşmesinde hayat sigortasının süresinin dolumundan itibaren davalı banka tarafından kendiliğinden yenileneceğine dair bir hüküm bulunmadığı, murisin hayat sigortası bitiş tarihi olan 11/05/2014 tarihinden sonra ölmesi nedeniyle ölüm tarihi itibariyle bir hayat sigortasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, bankacılık işleminden kaynaklanan istirdat istemine ilişkin olup, mahkemece davanın esastan reddine karar verilmiştir. Ancak, dava tarihi olan 23.12.2014 tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 3/1-k maddesinde tüketicinin; “ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi”, 3/1-l maddesinde ise tüketici işleminin; “mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü
sözleşme ve hukuki işlemi” ifade edeceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 73/1 madde ve fıkrasında da; tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalara bakma görevinin tüketici mahkemelerine ait olduğu hüküm altına alınmıştır. Bu itibarla, mahkemece tüketici konumundaki davacı tarafından açılan işbu davada Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu nazara alınarak işin esasına girilmeksizin davanın görev yönünden usulden reddine karar verilmesi gerekirken, davanın esası yönünde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın görev yönünden resen BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 06/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.