MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı-karşı davalı haksız ödenen kıdem tazminatının ödetilmesine, davalı-karşı davacı fazla mesai ücreti alacağının karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı-karşı davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı karşı davalı vekili özetle; davalı işçinin müvekkili bankada 17.07.2000 tarihinden 05.06.2012 tarihine kadar çalıştığını, en son brüt ücretinin 3.930,00-TL olduğunu, davalının müvekkili bankada ödeme operasyonları biriminde yönetmen olarak çalıştığını, 05.06.2012 tarihinde, yaş hariç emeklilik şartlarını doldurması gerekçesiyle istifaen ayrıldığını, kıdem tazminatı talebine karşılık ücreti ve çalışma süresi göz önüne alınarak tarafına 34.703,52-TL kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını, davalının 1475 sayılı Yasanın 14/5 maddesine dayalı olarak çalışma hayatına son vereceğinden bahisle işten ayrıldığını, ancak müvekkili bankadan ayrıldıktan çok kısa süre sonra yeni kurulan bir başka bankada işe başladığının öğrenildiğni, bu durumda davalının gerçek iradesinin iş hayatındaki yıpranma değil haksız yere kıdem tazminatı alabilmek olduğunu, 1475 sayılı Yasanın 14/5 maddesinde tanınan hakların davalı tarafından kötüye kullanıldığını, davalının yeni bir iş bulması sebebiyle davacıya ait işyerinden ayrıldığı anlaşıldığından kıdem tazminatına hak kazanmadığını iddia ederek; haksız olarak ödenen 34.703,52.-TL kıdem tazminatının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı - karşı davacı vekili özetle; müvekkilinin ayrılma gerekçesinin davacı banka tarafından bilindiğini, karşılıklı anlaşma ile iş sözleşmesinin sona erdirildiğini, müvekkilinin davacı bankada 17.07.2000 tarihinde çalışmaya başladığını ve son olarak yurtdışı ödemeler yönetmeni konumunda yıllarca hizmet verdiğini, bankadan ayrılma ihtimalinin oluşması üzerine konuyu önce grup müdürü ile konuştuğunu, başka bir bankaya geçtiğinin sonradan öğrenildiği iddiasının gerçek dışı olduğunu, müvekkilinin veda mesajında da başka bankaya geçtiğinin açıkça görüldüğünü, tazminatının da davacı banka tarafından kabul edildiği gibi ödendiğini, davacı bankanın müvekkili ile varmış olduğu anlaşma gereği, gerçek sebebini bilerek özgür iradesi ve takdiri ile yapmış olduğu yasal bir ödemenin iadesinin istenemeyeceğini, bu doğrultuda başka çalışanlar aleyhine de dava açılmış olup, bunların derdest olduğunu, tarafların gerçek iradesinin hizmet sözleşmesini karşılıklı anlaşma ile sona erdirmek olduğunu ve karşılıklı güvene dayalı bu sözleşmenin ifa edildiğini savunarak davanın reddini talep etmiş, karşı davada ise müvekkilinin sözleşmedeki şartların aksine hafta içi 08.30-19.30/ 20.00 saatleri arasında çalıştırıldığını, son aylık brüt ücretinin 3.930,00-TL olduğunu, giriş çıkışların elektronik kayıt altında olduğunu, fazla mesai alacaklarının ödenmediğini, ancak 2008 veya 2009 yılında bir yıl saat başına 10.00.-TL ücret ödendiğini iddia ederek; fazla mesai alacağının davacı karşı davalı bankadan faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; Davacı -karşı davalı ... bankasının davasının REDDİNE, Davalı - karşı davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı – karşı davalı .... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı – karşı davalı bankanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; taraflar arasında imzalanan sözleşmede yer alan hüküm gereği, ücrete dahil olan yıllık 270 saat fazla mesai süresi, haftalık 5.2 saat fazla mesai süresine denk geldiğinden hesaplanan haftalık 1 saat fazla mesai süresinin 270 saatlik fazla mesai süresi içinde kaldığı anlaşılmakla davacının fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Kabule göre de 2008 veya 2009 yılındaki, davacının beyan ettiği fazla mesai ücreti ödemelerinin hesaplamada dışlanmaması hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.