Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/234 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/234
Karar No: 2018/322
Karar Tarihi: 21.03.2018

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/234 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2018/234 E.  ,  2018/322 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
    Mahkeme, bozmaya uyduktan sonra ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalı Kurum avukatının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesi uyarınca; "Hâkim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Aynı Kanunun 294–301 maddelerinde ise mahkeme kararlarının nasıl olması gerektiği belirlenmiştir. Bu düzenlemelere göre Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Kanunun 297. maddesinin (2). fıkrasında “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükümleri öngörülmüş olup, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
    Eldeki davada ise, davacının, 2012/30189 sayılı ödeme emri bakımından herhangi bir talepte bulunmamasına rağmen, bu ödeme emri bakımından da karar tesisi usul ve yasaya aykırı olduğu gibi, hükmün kısmen kabul niteliğine göre, 6100 sayılı HMK."nun 312 ve 323. maddelerine uygun şekilde, tarafların haklı çıktıkları oranda yargılama giderlerinin paylaştırılarak karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    2- Davanın yasal dayanağı olan 6183 sayılı Kanunun 58. maddesinde, itirazında tamamen veya kısmen haksız çıkan borçludan, hakkındaki itirazın reddolunduğu miktardaki kamu alacağının %10 zamla tahsil edileceği öngörülmüş
    olup, davacı borçlunun “ödeme emrine yönelik itirazında haksız çıktığı” belirgin bulunmakla, alacaklı davalı Kurum yararına haksız çıkma tazminatına karar verilmesi gerekirken, bu hususun gözetilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    Ne varki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. Maddesi delaletiyle 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    S O N U Ç: 1-Hükmün ilk fıkrasında yer alan “ve 2012/30189 takip sayılı ödeme emirlerinin” ibaresinin silinerek yerine “sayılı ödeme emrinin” yazılmasına ve bu fıkranın sonuna “6183 sayılı Yasanın 58’inci maddesi gereğince redde konu tutar üzerinden %10 oranıyla haksız çıkma tazminatının davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine" ibaresi yazılmasına,
    2-Hükmün yargılama giderleri ile ilgili 4. fıkrasında yer alan “yargılama giderinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “kısmen kabule göre takdiren 70,00 TL’sinin” ibaresinin eklenmesi ile 5. fıkrasında yer alan “yargılama giderinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “kısmen kabule göre takdiren 40,00 TL’sinin” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.