MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalı şirkete ait işyerinde 08.10.2009 - 23.08.2013 tarihleri arasında çalıştığını, 01.08.2009 ile 31.05.2011 tarihi arasına ilişkin 365 saat fazla mesai alacağının biriktiğini ve ücretlerinin ödenmediğini, işyerinde genel tatil günlerinde de çalışıldığını ve ücretlerinin ödenmediğini, bu nedenle hizmet akdini İş Kanunu"nun 24/11.maddesi gereğince haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının 08.10.2009 tarihinden itibaren çalıştığı .. Hastanesinin dava dışı .. tarafından 2011 Nisan ayında devralındığını, davacının 01.02.2013 tarihine kadar bu şirkette, bu tarihten sonra davalı şirkette çalıştığını, davacının devirden önceki dönemin işçilik haklarını davalı şirketten talep edemeyeceğini, davacının haklı bir neden olmadan iş sözleşmesini sona erdirdiğini, bu nedenle kıdem tazminatı talebinin kabul edilemeyeceğini, fazla çalışma olmuşsa karşılığının davacıya ödendiğini veya izin olarak kullandırıldığını, ayrıca yıllık 270 saatlik fazla çalışmayı içerecek şekilde ücret ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dairemiz yerleşik kazanan uygulaması ile, fazla çalışmaların tanık beyanlarına dayanılarak uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde istikrarlı olarak bir işçinin aynı şekilde izin, tatil günleri nedeni ile fazla mesai yapmayacağı, bunun hayatın olağan akışına aykırı olacağı gerekçesi ile hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğine karar vermiştir. (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesin, izinli ve tatil günlerinin oranına ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir(Yargıtay 9.HD. 21.03.2012 gün, 2009/48913 E, 2012/9400 K).
Mahkemece fazla çalışma alacağından yapılan %50 takdiri indirim oranı hakkın özünü ortadan kaldıracak şekilde olduğundan bozma nedeni yapılmıştır. Daha makul bir oranda indirim yapılması gerekir.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.