Evi terk eden çocuğu - ailesini veya yetkili makamları durumdan haberdar etmeksizin yanında tutmak - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4163 Esas 2020/9715 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4163
Karar No: 2020/9715
Karar Tarihi: 13.02.2020

Evi terk eden çocuğu - ailesini veya yetkili makamları durumdan haberdar etmeksizin yanında tutmak - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4163 Esas 2020/9715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, evi terk eden 17 yaşındaki mağdur çocuğu ailesi ve yetkili makamları durumdan haberdar etmeden yanında tutmak suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, mağdurenin kendi rızası ile sanıkla birlikte kaldığı şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile sanığın beraatına karar vermiştir. Ancak, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun uzlaşma kapsamına girmesi nedeniyle ceza muhakemesi şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması zorunlu olduğundan, mahkeme kararı yasaya aykırı bulunmuştur. Kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 234/3. maddesi - Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu
- 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi - Uzlaşma kapsamındaki suçlar ve ceza muhakemesi şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması

8. Ceza Dairesi 2019/4163 E. , 2020/9715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Evi terk eden çocuğu, ailesini veya yetkili makamları durumdan haberdar etmeksizin yanında tutmak

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, kayden 01.01.1996 doğumlu olup suç tarihinde onyedi yaş içerisinde bulunan ve ailesiyle birlikte oturduğu evi terk eden mağdure ..."yu 09.01.2013 ile 06.02.2013 tarihleri arasında ailesi ve yetkili makamları durumdan haberdar etmeksizin rızası ile yanında tutmak suretiyle atılı suçu işlediği sabit olduğu halde mahkumiyeti yerine, "mağdurenin kendi rızasıyla sanıkla birlikte kaldığı" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi yasaya aykırı ise de, 5237 sayılı TCK.nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında kalması nedeniyle ceza muhakemesi şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması zorunlu olduğundan, öncelikle uzlaşma girişiminde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. madesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.