MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/12/2015 tarih ve 2014/42-2015/745 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada bulunan kredili mevduat hesabından, 19.12.2008 tarihinde 4.860 TL çekildiğini, müvekkilinin bu işlemden daha sonra haberi olduğunu, davalı banka tarafından düzenlenen dekonttaki imzanın müvekkiline ait olmadığını, bu nedenle hesaptan müvekkilinin haberi ve rızası olmadan çekilen 4.860 TL muhtemel icra takipleri nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının söz konusu işlemi kendisinin yapmadığını iddia etmesine rağmen 2008 yılında gerçekleşen tediye işlemine ilişkin olarak yaklaşık 4 yıl boyunca resmi kurumlar ve banka nezdinde herhangi bir şikayete başvurmamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, talebin haksız ve hukuka aykırı olduğunu, haksız fiilden kaynaklanan davaların 1 yıllık zaman aşımı süresi içinde açılması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, taraflar arasında imzalanan konut finansman kredi sözleşmesi gereğince yasal 10 yıllık zamanaşımı süresi dolmadığından zamanaşımı defi"nin reddine, bilirkişi raporu ile imzanın davacı el mahsulü olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, menfi tespit talebine ilişkin olup, mahkemece; davanın kabulü ile davacının 4.800 TL davalı bankaya borcunun olmadığına karar verilmiştir. Davalı banka, davaya konu kredili mevduat hesabından para çekme işlemini davacının yaptığını, 2008 yılında yapılan tediye işlemine karşın 4 yıl boyunca ne resmi kurumlara nede bankaya hiç bir şikayette bulunmadığını, bu durum söz konusu işlemin davacı bilgisinde yapıldığının kanıt olduğunu, dava konusu hesabın konut kredisi taksit ödemeleri amacıyla da davacı tarafından aktif olarak kullanıldığını, 2009 -2012 yılları arasında 36 bilgilendirme mesajı ile bilgi verildiğini savunmaktadır. Mahkemece aldırılan bilirkişi raporu sadece grafolojik incelemeyle yetinmiştir, ancak davalı bankanın ciddi savunma ve bilirkişi raporuna itirazları dikkate alınarak, bankadan hesap ekstreleri getirtilerek, bankacı bilirkişiden rapor alınmak suretiyle, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.