Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5058 Esas 2018/1172 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5058
Karar No: 2018/1172
Karar Tarihi: 07.02.2018

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5058 Esas 2018/1172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm sonucunun kısa kararda belirtilen alt sınırdan uzaklaşarak verilmesi ve gerekçeli kararda sanığın yüksek alkol oranı nedeniyle alt sınırdan ayrılarak cezalandırılması çelişki yaratmaktadır. Ayrıca, sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısı ve kanun maddesi belirtilmemiştir. Kanuna aykırı olan bu noktaların tespit edilmesi nedeniyle sanığın temyiz itirazları uygun görülmüştür. Mahkeme kararı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2, 62, 50, 52. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 52/3. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/5058 E. , 2018/1172 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
1-Hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanık hakkındaki temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmaksızın tayin edileceği belirtilmesine rağmen alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi, gerekçeli kararda ise sanığın aldığı alkol oranının yüksek olması nedeniyle hakkında alt sınırdan ayrılmak suretiyle cezalandırılmasına karar verildiği belirtilerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. ve 5237 sayılı TCK"nın 52/3. maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.