6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19212 Esas 2014/5426 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19212
Karar No: 2014/5426
Karar Tarihi: 06.03.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19212 Esas 2014/5426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılamada, suçun sabit olmadığına karar verilmiştir. Ancak mahkeme kararında bazı eksiklikler olduğu belirtilerek düzeltmeler yapılmıştır. Suç tarihi itibariyle sanık hakkında verilen adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 4, 5/2. madde ve fıkralarına uygun olarak 450 TL'den fazla olamayacağına dikkat çekilmiştir. Sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi mümkünken, mahkeme kararında bu yetkilerin kullanmasının serbest olduğuna karar verilmiştir. Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararlaştırılmış ancak denetim süresinin infaz aşamasında belirleneceği unutularak yazılı şekilde karar verilmiştir. Hükümde yapılan yanlışlıkların düzeltilmesi için belirli düzeltmeler yapılması kararlaştırılmıştır. Kararın kanun maddeleri ise şöyledir: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu, 5252 sayılı Yasanın 4 ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesi ve infaz rejimi, 58. madde, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi, ve TCK'nun 62. ve 53/1

8. Ceza Dairesi 2013/19212 E. , 2014/5426 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Suç tarihi itibari ile sanık hakkında hapis cezası yanında tayin edilen adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 4, 5/2. madde ve fıkraları uyarınca 450 TL"den fazla olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,

2- 5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıve- rilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kullanmakta serbest olduğuna karar verilmesi,

3- 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulan- masına karar verilirken, denetim süresinin 5275 sayılı Kanunun 108. maddesi uyarınca infaz aşamasında belirleneceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde hapis cezası yanında tayin edilen 30 gün adli para cezası yerine 450 TL adli para cezası,
TCK.nun 62. maddesinin uygulanması sonucu belirlenen 25 günün 375 TL adli para cezası” olarak yazılması ve 52. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması; hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kıs- mın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazıl- mak ve hükümden TCK.nun 58. maddenin uygulanmasına ilişkin fıkradaki "1 yıl denetim süresi" ibaresi çıkarılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.