13. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1996 Karar No: 2018/15298 Karar Tarihi: 07.11.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/1996 Esas 2018/15298 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme sanıkların hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtmiş ve hükümleri onamıştır. Ancak hükümlerde bazı eksiklikler olduğu gerekçesiyle kısmen bozulmasına karar verilmiştir. Bozulma nedenleri, cezalarda yapılan hatalı artırım oranları, sanık ...'ın suç tipine göre yanlış maddelerden yargılanması ve ceza miktarlarının yanlış hesaplanmasıdır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 142/1-b ve 143 maddeleri ile belirlenen 3 yıllık hürriyeti bağlayıcı ceza, TCK'nın 35, 37 ve 39 maddeleridir.
13. Ceza Dairesi 2017/1996 E. , 2018/15298 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı CMK"nın 231/12 maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından o yer Cumhuriyet Savcısının bu konudaki temyiz isteminin reddiyle dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazı inceleyecek merciye iletilmek üzere dosyanın incelenmeksizin İADESİNE, 2-Sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 3-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; a-Suç tarihi itibariyle TCK"nın 143. maddesi gereğince yapılabilecek azami artırım oranının 1/3 olduğu gözetilmeyerek cezalarda 1/ 2 oranında artırım yapılması, b-Olay yerine aracıyla suç arkadaşlarını götüren ve sonrasında kendilerini olay yerini gören hakim bir tepeden gözetleyen sanık ... hakkında TCK"nın 37. maddesi yerine 39. maddesi ile uygulama yapılması, c-Kabule göre de; sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçunda 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 maddeleri ile belirlenen 3 yıllık hürriyeti bağlayıcı cezanın aynı kanunun 35. maddesi gereğince 1/2 oranında indirilmesi sırasında 1 yıl 6 ay yerine 2 yıl, sonuç cezanın da 1 yıl 3 ay yerine 1 yıl 8 ay olarak fazla hesaplanması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi yönünden sanık ..."in CMUK"nın 326/son fıkrası gereğince kazanılmış hakkının gözetilmesine 07.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.