14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1487 Karar No: 2021/1187 Karar Tarihi: 16.02.2021
Nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1487 Esas 2021/1187 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, kasten yaralama suçundan mahkum edilen bir sanığın dosyasının yeniden değerlendirilmesine karar verildiğini belirtiyor. Kararın gerekçesi, sanığın suçun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve geçici bir kanun maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı sonrasında hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği şeklinde açıklanıyor. Mahkeme hükmü bozdu. Kanun maddeleri CMK 5271/251, geçici 5. madde 1/c ve Anayasa Mahkemesi kararı 2020/16 Esas-2020/33.
14. Ceza Dairesi 2020/1487 E. , 2021/1187 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanığın işlediği kasten yaralama suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.