MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- TCK"nın 125/1, 43, 31/3 ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Güveni kötüye kullanma suçundan beraat
EK KARAR : Temyiz talebinin reddi

Suça sürüklenen çocuğun güveni kötüye kullanma suçundan beraatına ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından; hakaret suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün temyizi üzerine verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar ise suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Hakaret suçundan mahkumiyete ilişkin hükmünün temyizi üzerine verilen ek kararın incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında;
Temyiz inceleme isteminin reddine dair 30/06/2015 tarih ve 2014/840 esas, 2015/510 karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; suça sürüklenen çocuk müdafiinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, anılan “ek kararın” ONANMASINA,
2- Güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmünün incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun, arkadaşı olan katılana ait Samsung Note 3 ve Nokıa 6230 i marka cep telefonlarını katılanın razısı dahilinde aldığı; ancak, daha sonra katılanın cep telefonlarını geri istemesine rağmen teslim etmediği, bu şekilde atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Katılan ..."nin soruşturma aşamasında alınan 10/06/2014 ve 12/06/2014 tarihli ifadelerinde, evden izinsiz ayrılarak ..."nın evine gittiğini, orada Oktay Öztunç, Burcu Uğur ve suça sürüklenen çocuk ...’in de bulunduğunu, ailesinin kendisine telefonundan ulaşamamaları için hattını kırarak telefonu Halil"e verdiğini beyan etmesi, 21/01/2015 tarihli duruşmada da, olay günü evden kaçarak suça sürüklenen çocuğun yanına


gittiğini, evden kaçtığı için kendisine ait iki adet telefonu yerinin tespit edilmemesi için Halil"e rızası ile verdiğini, iki gün sonra Halil"in kendisini aradığında telefonları istediğini; ancak, telefonları sattığını söyleyerek iade etmediğini belirtmesi, suça sürüklenen çocuğun savcılıktaki ifadesinde, Seren’in telefonunu almadığını beyan etmesi, 24/03/2015 tarihli duruşmada ki savunmasında ise, Seren"in evden kaçarak kendisinin bulunduğu eve geldiğini, yanında bulunan iki adet telefonu ev arkadaşı Oktay Öztürk"e verdiğini, Seren"in ailesinin eve gelmeleri üzerine Oktay"ın telefonları çaya attığını ifade etmesi karşısında; maddi gerçeğin hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, olayla ilgili bilgileri olduğu anlaşılan ..., Oktay Öztürk ve Burcu Uğur adlı kişilerin tanık sıfatıyla dinlenerek, katılanın telefonlarını suça sürüklenen çocuğa verip vermediğinin sorulması, ayrıca telefonların suça sürüklenen çocuk tarafından satılmış olduğu iddia edildiğinden, telefonları suç tarihinden sonra kullanan ilk kişi veya kişilerin Telekominikasyon İletişim Başkanlığı aracılığıyla tespit edilip, tanık sıfatıyla ifadelerine başvurularak, telefonları kimden, ne şekilde aldığı sorulduktan sonra toplanan bütün deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 13/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.