İşyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1310 Esas 2018/5513 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1310
Karar No: 2018/5513
Karar Tarihi: 12.04.2018

İşyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1310 Esas 2018/5513 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2018/1310 E.  ,  2018/5513 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Suça sürüklenen çocuklara yükletilen iş yeri dokunulmazlığının ihlali eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun öngörülen suç tipine uyduğu,
    Anlaşıldığından,
    1- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükme ilişkin olarak, müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    2- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümde ise;
    Yargıtay bozma ilamı öncesi verilen ilk kararda, sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve aleyhe temyizin bulunmaması karşısında, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme uygun olarak; hüküm fıkrasının sonuna “1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın sonuç olarak 10.950 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi, biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.04.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.