Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5281 Esas 2018/1141 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2.e, 22/3, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın meydana gelen iş kazası sebebiyle kusurlu olduğu anlaşılmakla, tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiş, olay sebebiyle asli kusurlu sanık hakkında temel cezanın, sanığın taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen neticenin ağırlığı gereği alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ise, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın sahibi ve yetkili müdürü olduğu ... ... Limited Şirketine ait fabrikanın devam eden inşaatında çalışan katılanın, çatı tamiri sırasında montajını yaptığı eternitin kırılması sonucunda 550 cm yükseklikten düşerek hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda, sanığın gerekli güvenlik önlemlerinin almasını sağlamayarak kusurlu olduğu yönündeki kabul doğru olmakla birlikte, olayda TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksirin koşullarının gerçekleşmediği gözetilmeden, "sanığın eyleminde çatıda çalışan katılana gerekli emniyet araçlarını vermeden çalıştırdığı, bu durumda kaza meydana gelebileceğinin herkesin öngörebileceği bir durum olduğu, bu nedenle de sonucu öngördüğü ancak bu sonucu istemediği" belirtilmek suretiyle bilinçli taksir hükümleri uygulanarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.