22. Hukuk Dairesi 2017/13463 E. , 2018/17408 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kurye olarak aralıksız çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız ve önelsiz feshedildiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1- Taraflar arasında, davacının aylık ücretinin belirlenmesi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir. Söz konusu maddeye göre, hakimin tarafların talep sonuçları ile bağlı olduğu, talep edilenden fazla veya başka bir şeye hükmedemeyeceği açıkça belirtilmiştir.
Somut olayda, davacı taraf dava dilekçesinde kurye olarak çalıştığını belirterek aylık ücretinin net 1.400,00 TL olduğunu, asgari ücret kısmının bankaya yatırıldığını, kalan kısmının ise elden ödendiğini iddia etmiştir. Davalı taraf da davacının kurye olarak çalıştığını ve ücretinin asgari ücret olup, vasıfsız bir kuryenin 1.400,00 TL ücretle çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunmuştur. Davalı tanıkları da davacının kurye olarak asgari ücretle çalıştığını beyan etmiştir. Her ne kadar mahkemece, davacının kurye olarak çalıştığı dönemde asgari ücretle, restaurant sorumlusu olarak çalıştığı dönemde ise net 1.250,00 TL ücretle çalıştığı kabul edilmişse de, davacının dava dilekçesinde harhengi bir ayrım yoluna gitmeden kurye olarak çalıştığını belirtmesi karşısında, tüm dönem kurye olarak çalıştığı kabulü ile asgari ücret esas alınarak dava konusu alacakların hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
2- Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı hususu da ihtilaflıdır.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde çalışan... isimli personel işten çıkarılıncaya kadar 10.00-21.00 saatleri arasında ve bu işçinin çıkarılmasından sonra 09.00-22.00 saatleri arasında haftanın 6 günü çalıştığını iddia etmiştir. Her ne kadar mahkemece davacının haftanın 6 gününde de 11.00-22.00 saatleri arasında çalıştığı kabulü ile haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmişse de, davacının iddia ettiği çalışma saatlerinde bir dönem saat 21.00’de işten çıktığı anlaşılmıştır. Hal böyle olunca, tüm dönem saat 22.00"ye kadar çalıştığının kabulü talebin aşılması mahiyetinde olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.07.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
