MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/11/2015 tarih ve 2014/227-2015/311 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “GİRİTLİ RESTAURANT” markasının sahibi olduğunu, davalının GİRİTLİ İDİLİKA +şekil” ibaresi için davalı TPE nezdinde marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkili tarafından müvekkili markasına iltibas oluşturacağından bahisle itiraz edildiğini, itirazın reddedildiğini, anılan kararın hukuka aykırı olduğunu, müvekkili markası ile davalı başvurusunun 556 sayılı KHK"nin 8-1b anlamında benzer olduğunu ileri sürerek TPE YİDK"nin 23.02.2014 tarih 2014-M-2713 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, davacı markasında esas unsurun “GİRİTLİ” ibaresi olduğunu, davalı markasında ortalama tüketici tarafından dikkat çekici ifadenin görsel ve büyük puntolarla farklı olarak yazılan “İDİLİKA” ibaresi olduğunu, “GİRİTLİ” ibaresinin ayırt ediciliği düşük, ortalama tüketici tarafından tanımlayıcı niteliği ağır basan bir ifade olduğunu, davaya konu markanın şekil markası olup mavi ve pembe tonlamaların ayırt ediciliğine etki ettiğini, bu nedenlerle yeterli farklılaşmanın sağlandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, itiraza mesnet markanın sözcük markası olduğu, iki ayrı sözcükten oluştuğu, bunlardan “RESTAURANT” sözcüğünün 43. sınıf açısından tanımlayıcı mahiyette olduğu, esas unsurun “GİRİTLİ” sözcüğü olduğu, markadaki esas unsur olan “GİRİTLİ” kelimesinin kavramsal bakımdan “Giritli bir kişi” anlamına geldiği, dava konusu markanın ise karma nitelikte bir marka olduğu, sözcük, şekil ve renk unsurlarından oluştuğu, sözcük unsurunun da iki ayrı sözcükten oluştuğu, “İDİLİKA” sözcüğünün daha büyük puntolarla yazılarak görsel bakımdan ön plana çıkarılmaya çalışıldığı ancak daha küçük puntolarla yazılmış olsa da ibarenin başlangıcında bir de “GİRİTLİ” sözcüğünün yer aldığı, “GİRİTLİ İDİLİKA” ibaresinin bir bütün halinde belirli bir anlam taşıdığına ve marka bir bütün olarak ele alındığında kavramsal bakımdan “giritli bir kişi (giritli idilika)” anlamında olduğu, markanın kavramsal ve işitsel bakımdan bütünlüğünü bozacak şekilde, “İDİLİKA” ibaresinin tek başına esaslı unsur olarak nitelendirilmesinin mümkün görülmediği, markaların işitsel bakımdan benzer oldukları, zira “giritli restaurant” ve “giritli idilika” ibarelerinin başlangıcındaki kelimenin aynı olduğu, kavramsal bakımdan da markaların benzer oldukları, davacı markasının kapsamında yer alan “yiyecek-içecek sağlanması” hizmetleri yönünden 556 sayılı KHK m. 8/I-b hükmü uyarınca dava konusu markanın davacı markası ile benzer olduğu, kapsamdaki diğer hizmetler yönünden farklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.