Yargıtay - Kenevir ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/13872 Esas 2016/2921 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13872
Karar No: 2016/2921
Karar Tarihi: 11.05.2016

Kenevir ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/13872 Esas 2016/2921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kumlucan 2. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin kenevir ekme suçundan mahkum edildiğine karar verdi. Dosyanın incelenmesinde, yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptandı. Ancak, TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksunluğun sanık hakkında doğru biçimde uygulanmadığından ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle, sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği sonucuna varıldı. Karar bozuldu ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak, \"Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına\" ibaresinin yazılması suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Kararda bahsedilen kanunlar ise 6545 sayılı Kanun ve 2313 sayılı Kanun'dur.

20. Ceza Dairesi 2015/13872 E. , 2016/2921 K.
"İçtihat Metni"

Mahkeme : KUMLUCA 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
28/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 2313 sayılı Kanun’da yapılan değişiklikler gözetilerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi, ayrıca hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.