MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacıya ait ve davacının sevk ve idaresinde bulunan ... plakalı araca, davalı ... Başkanlığına ait, davalı ..."ın sevk ve idaresinde bulunan ... plakalı aracın 10/03/2013 tarihinde çarpması sonucu, davacının aracında hasara yol açtığını iddia ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile değer kaybı nedeniyle 1.000,00 TL ve araç mahrumiyet zararı nedeniyle 100,00 TL, davacının olay nedeniyle duyduğu korku ve üzüntü nedeniyle 2.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 02/02/2015 tarihli dilekçesiyle, değer kaybı için talebini 750,00 TL olarak düzelttiklerini, araç mahrumiyet zararı için talebini ise 180,00 TL"ye yükseltmiştir.Davalılar ... vekili ve ...; kazanın oluşumunda davacının kusurlu olduğunu, aracının uzun süre serviste kalmasının servisin sorumluluğu olduğunu, kaza nedeniyle araçta esaslı bir tamirat yapılmadığını, bu nedenle de araçta herhangi bir değer kaybı meydana gelmediğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, 500,00 TL manevi tazminatın ve bilirkişi raporuna dayanarak 300,00 TL değer kaybı, 180,00 TL araç mahrumiyet zararı olmak üzere 480,00 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 10/09/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;6100 Sayılı HMK"nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyize konu maddi tazminat yönünden verilen karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ... vekilinin maddi ve manevi tazminata ilişkin temyiz itirazlarının (dilekçesinin) mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 22/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.