MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında, kendisine verilen bonoda kefil kısmına katılanın adını yazıp onun yerine imza atarak resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında; katılanın 18.09.2013 tarihli duruşmada, “ ..sanık beni aradı. Fabrika sahibinin senetleri kabul etmediğini, borcu ödemediğini, benim ismimi kefil kısmına yazıp imzamı attığını söyledi. Bir sıkıntı olup olmayacağını sordum. Bir sıkıntı olmaz dedi.” şeklinde beyanda bulunduğu anlaşılmakla; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 30.03.1992 gün ve 80/98, 19.04.2005 gün ve 221-38 sayılı kararlarında ayrıntılı biçimde açıklandığı üzere, belgede sahtecilik suçlarında önceden verilen rıza üzerine borçlu yerine onun imzasının atılmasında suç kastından söz edilemeyeceği, rızanın açık veya zımni olabileceği cihetle; icra takibinden önce katılanı arayarak onun yerine imza attığını ve katılanın da bu hususa itiraz etmediği anlaşılan sanığın eyleminde sahtecilik kastıyla hareket ettiğinden söz edilemeyeceği ve bu halde suçun manevi unsurunun gerçekleşmediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de; TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.