MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/04/2015 tarih ve 2015/91-2015/308 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin murisinin İmar Bankası ... Ltd. hesabına mevduat yatırdığını, bu hesaba güvence verilmesine rağmen mevduatın iade edilmediğini, İmar Bankası’nın TMSF"ye devredildiğini ileri sürerek, 68.000,00 TL’nin faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Müflis Türkiye İmar Bankası T.A.Ş. İflas İdaresi vekili, İmar Bankası’nın TMSF"ye devredildiğini, daha sonra iflas ettiğini, tasfiye işlemlerinin devam ettiğini, 2. alacaklılar toplantısı ile sıra cetvellerinin ilan edildiğini, davacının alacak talebi hakkında iflas masasınca red kararı verildiğini, dava açmakta hukuki yararının bulunmadığını, kayıt kabul davası açılması gerektiğini, reddedilen alacak talebine karşı 15 gün içinde de davanın açılmadığını, bankaya husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalının ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2004/132 E-2005/361 K sayılı kesinleşmiş kararı ile iflas ettiği, TMSF bünyesinde bulunan banka için iflas idaresi olarak tasfiye işlemlerinin yapılmakta olduğu, bu durum itibariyle Türkiye İmar Bankası T.A.Ş isminde tüzel kişiliğin mevcut olmadığı gerekçesiyle, davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, banka hesabındaki paranın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, pasif husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, yargılama sırasında Müflis T. İmar Bankası T.A.Ş. İflas İdaresi tarafından cevap dilekçesi ibraz edilmiş, BDDK’nin 03/07/2003 tarih ve 1085 sayılı kararı ile T. İmar Bankası T.A.Ş.’nin bankacılık işlemleri yapma ve kabul etme izninin 4389 sayılı Bankalar Kanunu’nun 14/3 m. uyarınca kaldırılmasına karar verildiği, aynı Yasa’nın 16/1 m. kapsamında yönetim ve denetiminin TMSF’ye intikal ettiği, TMSF tarafından açılan iflas davasında 08/06/2005 tarihi itibariyle iflasına karar verildiği ve kararın 20/04/2006 tarihinde kesinleştiği, tasfiye işlemlerinin TMSF Hukuk Daire Başkanlığı’nın 2005/1 sayılı dosyası üzerinden yürütüldüğü, 28/12/2006 tarihinde ikinci alacaklılar toplantısına ilişkin usuli işlemlerin ifa ve ikmal edildiği, davacıların murisi tarafından bankanın iflas ettiği bilindiğinden 11/08/2005 tarihli dilekçe ile başvurularak sıra cetveline alacak kayıt talebinde bulunulduğu ve talebin iflas idaresinin 04/10/2006 tarihli kararıyla alacağın banka nezdinde bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiğinin bildirildiği ve buna ilişkin belgelerin de ibraz edildiği anlaşılmıştır.
Bu itibarla, İİK’nin 235. maddesi uyarınca davacıların murisinin davadan önce iflas masasına başvurduğu, masanın talebi reddettiği ve işbu davanın İİK’nin 235. maddesinde öngörülen 15 günlük hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı nazara alınarak, davanın bu gerekçeler ile reddi gerekirken, yazılı gerekçeyle reddi doğru değil ise de, sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK 437/7. maddesi gereğince açıklanan bu gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün yukarıda açıklanan değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.