6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun 26-1/ğ ve n maddesine aykırı davranmaktan Numaş-Nurettin Usta Mobilya İmalat Sanayi Anonim Şirketi hakkında, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Ankara Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 13/01/2015 tarihli ve 1800 sayılı kararı ile uygulanan 143.360,00 Türk lirası idârî para cezasına yönelik başvurunun süre yönünden reddine ilişkin Ankara 7. Sulh Ceza Hâkimliğinin 30/07/2016 tarihli ve 2015/628 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Ankara 8. Sulh Ceza Hâkimliğinin 01/11/2016 tarihli ve 2016/2753 değişik iş sayılı kararının,Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 14/06/2017 tarihli ve 2017/2978 esas, 2017/5719 karar sayılı ilâmı kapsamında kanun yararına bozulması üzerine yeniden yapılan inceleme sonunda sanık müdafiinin itirazının reddine ilişkin Ankara 7. Sulh Ceza Hâkimliğinin 15/09/2017 tarihli ve 2017/6630 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan itirazın reddine dair Ankara 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 19/10/2017 tarihli ve 2017/7518 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 03/09/2019 gün ve 7961 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/09/2019 gün ve KYB-2019-93031 sayılı ihbarnamesi ile daireye gönderilmekle okundu.
1-Dosya kapsamına göre, Numaş-Nurettin Usta Mobilya İmalat Sanayi Anonim Şirketi isimli işyerinde 20/08/2014 tarihinde yapılan inceleme teftişi sonucunda işverenin, iş yerinde çalıştırdığı 121 kişinin mesleki eğitiminin olmadığının ve iş ekipmanlarının kullanımında Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliğinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmediğinin tespiti üzerine kabahatli şirket hakkında idârî para cezası uygulandığı, bu karara karşı yapılan itiraz ise Ankara 7. Sulh Ceza Hâkimliği tarafından "iddia ve itirazlarının soyut ve ilgili mevzuata dayandırılamadığı, belirtilen eksikliklerin, aykırılıkların oluşmadığına dair itirazlarının soyut kaldığı, idare tarafından uygulanan 13/01/2015 tarih ve 91717869-679-1800 sayılı idârî para cezası karar tutanağında ve idarenin cevâbî yazısında 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu"nun 26/1-n, ğ maddesinin amir hükmünü ihlalden idârî para cezası işlemi uygulandığı, sonuç itibariyle de idarenin yaptığı işlemin usul, yasa ve dosyadaki oluşa uygun olduğu" gerekçeleriyle reddedilmiş ise de; Hâkimliğin, 20/07/2015 tarihinde iş güvenliği uzmanı bir bilirkişiden aldırdığı rapora, 10/01/2016 ve 04/02/2016 tarihli ek raporlarda; "iş yerinde yapılan teftiş neticesinde iş müfettişi tarafından düzenlenen raporda, ilgili eğitimleri almayan çalışanların isimleri belirtilmediğinden, bu hususa ilişkin idari para cezasının uygulanmasının mevzuata uygun olmayacağı belirtildiği", Hâkimlikçe, mezkûr bilirkişi raporlarının hükme esas alınmama sebebinin gerekçeli kararında tartışılmadığı gibi konuya ilişkin başka bir bilirkişi raporu da aldırılmadığı anlaşılmakla itirazın bu yönden kabûlü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2-Dosya kapsamına göre, muteriz Numaş-Nurettin Usta Mobilya İmalat Sanayi Anonim Şirketi hakkında, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Ankara Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 13/01/2015 tarihli ve 1800 sayılı kararı ile uygulanan 143.360,00 idari para cezasının 135.520,00 TL" lik kısmını iş sağlığı ve güvenliği ile mesleki eğitim almadığı belirtilen 121 çalışan nedeniyle 6331 sayılı Kanun"un 26/1-ğ maddesi uyarınca belirlenen idari para cezasının oluşturduğu, anılan idari para cezası belirlenirken her bir çalışan için idari para cezası miktarının 1.120,00 TL olarak belirlendiği anlaşılmış ise de, 23/04/2015 gün 29335 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6645 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile 6331 sayılı Kanun"un 26/1-ğ maddesinde değişiklik yapıldığı ve idari para cezasının “ğ) 17 nci maddesinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene, her bir aykırılık için çalışan başına ayrı ayrı beşyüz Türk Lirası,” olarak hükme bağlandığı ve lehe düzenleme yapıldığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Gerek ihbarname ekindeki fiziki dosyanın gerekse UYAP içeriğinde bulunan dosyanın kanun yararına bozma talebi ile ilgisi bulunmayan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi" nin 16.11.2018 tarih, 2018/3173 Esas, 2018/1654 Karar sayılı dava dosyasına ilişkin olduğu anlaşılmakla; ihbarname ekindeki dosya ile UYAP içeriğinde bulunan dosyanın kanun yararına bozma talebinde belirtilen karar ile uygun hale getirilmesinden sonra Dairemize gönderilmesi için, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına, TEVDİİNE 15/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.