Özel belgede sahtecilik - 5464 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5849 Esas 2017/5506 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5849
Karar No: 2017/5506
Karar Tarihi: 13.09.2017

Özel belgede sahtecilik - 5464 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5849 Esas 2017/5506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın bir şahsı azmettirerek sahte nüfus cüzdanı ve telefon hattı alarak üç ayrı bankadan kredi kartı sözleşmesi imzalayarak özel belgede sahtecilik ve 5464 sayılı yasaya muhalefet suçlarını işlediği iddiasıyla yargılandığı davada, sanık suçlamaları kabul etmemiştir. Ancak tek delil olarak atılı suçların asıl faili olan bir şahsın beyanları kabul edilmiştir. Ancak dosyada bu beyanları destekleyen başka bir delil bulunmamaktadır. Bu nedenle eldeki delillerin mahkumiyet için yeterli olmadığı gerekçesiyle sanığın beraat etmesi gerektiği belirtilmiştir.
Ancak kabule göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki \"İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez\" ve 5. fıkrasındaki \"Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz\" hükümleri sanığın suçunu oluşturmaktadır. Bu nedenle sanık hakkında \"özel belgede

11. Ceza Dairesi 2015/5849 E. , 2017/5506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik, 5464 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık ..."nın,... isimli şahsı azmettirerek, mağdur ... adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanı ile telefon hattı alıp, aynı nüfus cüzdanını kullanarak üç ayrı bankadan kredi kartı sözleşmesi imzalamak suretiyle Özel belgede sahtecilik ve 5464 sayılı yasaya muhalefet suçlarını işlemesini sağladığı iddia ve kabul edilen kamu davasında hakkındaki suçlamaları kabul etmeyen sanığın aleyhine tek delilin atılı suçların asıl faili olan ..."ın beyanları olduğu, bu beyanları destekleyen başkaca herhangi bir delilin bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, elde edilen delillerin mahkumiyet için yeterli olmaması nedeniyle sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre;
a)Suç tarihinden sonra ancak hükümden önce 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa önödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ‘özel belgede sahtecilik’ suçundan hüküm kurulması yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.