Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4875 Esas 2018/1099 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin, katılanlar vekilinin ise bilinçli taksir hükümleri uyarınca cezanın artırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın sevk ve idaresindeki dorse takılı çekici ile bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli, meskun mahal dışındaki, asfalt kaplama ve kuru yolda ve sağ şerit üzerinde seyir halindeyken, sağ tarafında kalacak ve yola 50 santimetre çıkıntı yapacak şekilde park halinde olan araca, hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu raporuna göre asli kusurlu olarak, sol arka tarafından çarpması neticesinde bir kişinin öldüğü, dört kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan bir miktar daha uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülerek, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun BOZULMASINA, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.