MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde depo şefi olarak 25/05/2011 tarihinde işe başladığını davalı işverenlikte haftanın 6 günü sabah 08,35-17,45 saatleri arasında çalıştığını yaz aylarında haftanın 5 günü akşam 22,00 saatlerine kadar, kış mevsiminde ise haftanın 2 günü saat 22,00 saatlerine kadar fazla çalışma yaptığını dini bayramlarda, resmi bayramlarda ve hafta tatillerinde çalıştığını ancak haklarının ödenmediğini beyan ederek alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davalı işyerinde süreklilik kazanmış fazla mesai uygulamasının bulunmadığını yapılan çalışmaların vardiya usulüne tabi olduğunu çalışma saatlerinin davacı personelinde kabulünde olan hizmet sözleşmesinde geçtiği şekilde denkleştirme esasına uygun olarak belirlendiğini, davacının haftada bir gün olmak üzere hafta tatili iznini kullandığını, davalıya ait işyerlerinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde tatil yapılmayan ve çalışılan günlerde bu çalışmaların karşılığının maaş bordrosuna yansıtılarak ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı ve davalı arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı konusundadır.
Fazla çalışma yaptığını, hafta tatilinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma , hafta tatili alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma, hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma, hafta tatili çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içeriğine göre, davacı davalı işyerinde 25/05/2011-26/11/2014 tarihleri arasında depo şefi olarak çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda,dinlenen tanık ifadelerinin birleştirilmesinden davacının kış aylarında, haftanın dört günü 08:35-17:45 saatleri arasında çalıştığı, haftanın iki günü 08:35-22:00 saatleri arasında çalıştığı, yaz aylarında ise haftanın beş günü 08:35-22:00 saatleri arasında ve haftanın bir günü 08:35-17:45 saatleri arasında çalıştığı, tespit edilerek buna göre kış dönemi için haftalık 9 saat,yaz dönemi için ise haftalık 22,5 saat kabul edilmiştir. Ancak beyanı esas alınan davacı tanıklarından ....’in davalıya karşı açılmış davası olduğu anlaşılmaktadır. Diğer tanık ...’nın ise davacının talep ettiği hesaplamaya konu döneminin tamamında davacı ile birlikte çalışıp çalışmadığı, dosya kapsamı itibariyle tespit edilememiştir. O halde mahkemece yapılması gereken; öncelikle davacı tanığının davalı işyerindeki çalışma süresinin tespiti ile belirlenen bu hizmet süresi ile sınırlı olarak davacının fazla mesai alacaklarının hesaplanması, aynı dönem çalışması olmayan dönemler için ise; davalı tanık beyanlarının esas alarak hesaplanmasıdır. Zira tanıklar ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilirler ve tanıklıklarına ancak kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak itibar edilebilir. Ayrıca davacının mesleği ve çalıştığı sektöre göre ve özellikle dava dilekçesindeki beyanına göre, çalışmaların yoğunluğunun yaz ve kış ayları şeklinde mevsimsel olarak değiştiğinin belirlenmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının, davacı tanıklarının beyanı doğrultusunda, davacının da talebini aşacak şekilde yaz dönemi için üç ay yerine sekiz ay olarak kabul edilmesi de hatalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 09/072018 gününde oybirliğiyle karar verildi.