MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, trafik sigortası bulunmayan, müvekkilinin desteği ..."in sürücüsü olduğu aracın tek taraflı kaza yapması sonucu desteğin hayatını kaybettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacı eş için 100,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.Davalı vekili, kazanın oluşumunda desteğin tam kusurlu olması nedeniyle davacıların tazminat talep edemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile 100,00 TL’nin dava tarihinden, 224.900,00 TL’nin ise ıslah tarihi olan 29/01/2016 tarihinden itibaren olmak üzere toplam 225.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminat isteminden ibarettir. Davacının talep edebileceği destekten yoksun kalma tazminat miktarının saptanması bakımından alınan ve mahkeme tarafından da hükme esas alınan 20.01.2016 tarihli bilirkişi raporunda; davacının rapor tarihindeki yaşı(34) ile 18 yaşından küçük 2 çocuğu bulunduğu gerekçesiyle %7 evlenme ihtimali bulunduğu kabul edilerek, hesaplanan tazminattan bu oranda indirim yapılacağı belirtilmiş fakat anılan indirim oranının uygulanmadığı görülmektedir.Vefat edenin (desteğin) bakımından yararlanan eşin yeniden evlenmesi veya fiili olarak bakım ihtiyacını karşılar biçimde birliktelik yaşaması halinde bakım ihtiyacının sona erdiği ve yitirilmiş destek ediminin yeni bir destek edimiyle karşılanmış olacağı dikkate alınarak hayatta kalan eşin desteklik süresi içerisinde yeniden evlenme ihtimalinin belirlenmesi gerekir. Bu bağlamda, eşin yaşı, 18 yaşından küçük çocuk sayısı, sağlığı, görünümü, ekonomik durumu gibi etkenler değerlendirilerek bu belirlemenin yapılması gerekir.Dairemiz"in yerleşmiş içtihatları gereği; evlenme ihtimali oranları belirlenirken, destek gören eşin zararın doğduğu kaza tarihindeki yaşına göre, AYİM Evlenme İhtimali Tablosu"ndaki belirlemelerin esas alınması gerekmektedir. O halde, her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının rapor tarihi esas alınarak %7 oranında indirim oranı belirlenmiş ise de davacının kaza tarihindeki yaşı (31) ve 18 yaşından küçük 2 çocuğu bulunduğu gözetildiğinde de, %7 evlenme ihtimali oranı belirlenmesi yerinde olup bu indirimin yapılması gerekirken; hatalı biçimde, %7 oranında indirim uygulanmadan yapılan hesaplamaya göre karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 22/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.