MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2012/668-2013/533

Taraflar arasında görülen yardım nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; müvekkilinin davalının A.. B.. ile evlilik dışı ilişkilerinden olduğunu, davalının babalığına Şişli 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1994/387 Esas sayılı dosyası ile hükmedildiğini, davalının müvekkiline nafakalarını kendiliğinden ödemediğini, sürekli müvekkilinin dava açmak zorunda kaldığını, en son Şişli 3. Aile Mahkemesinin 2009/352 Esas sayılı dosyası ile iştirak nafakasının 750,00 TL"ye yükseltildiğini, müvekkilinin Ukranya"da üniversite okuduğunu, okula senelik 4000 Dolar para ödendiğini, müvekkilinin eğitim giderleri, yeme içme ve giyinme ihtiyaçlarının ayda 2000 TL"yi bulduğunu, davalının doktor olduğunu, maddi durumunun iyi olduğunu, bu nedenle iştirak nafakasının 1400,00 TL olarak tesbitini ve bu miktara artırım yapılmasını talep ettiklerini, duruşmada dava dilekçesini tekrar ettiklerini, aylık 1.400,00 TL yardım nafakasına karar verilmesini ve bu nafakaya her yıl enflasyon oranında artış olmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; talep edilen nafaka miktarının normal ihtiyaç ve masrafları gözönüne alındığında fahiş olduğunu, müvekkilinin özel bir sağlık kuruluşunda sigortalı doktor olarak çalıştığını, aylık 4.500,00 TL maaş aldığını, üzerine kayıtlı herhangi bir gayrimenkulünün bulunmadığını evli ve bir çocuğunun bulunduğunu ailesinin geçim masraflarını karışlamakla yükümlü olduğunu, davacının annesinin tercümanlık yaptığını, ek işlerle daha iyi gelir elde ettiğini, maddi sıkıntısının bulunmadığını, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiş, duruşmada, davanın reddine karar verilmesini, kabulüne karar verilecek ise hayatın olağan akışına göre artışa karar verilmesini her yıl artış oranının dava dilekçesinde belirtilmediğini, talebin son celse itibariyle yapılmasına muvafakatlerinin bulunmadığını beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, aylık 1100 TL yardım nafakasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, aşağıdaki bend kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
TMK 364/1. maddesine göre; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan alt soyuna nafaka vermekle yükümlüdür.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 07/06/1998 gün, 1998/656 E.- 1998/688 K.sayılı ilamında yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Yardım nafakası, aile bireylerini yoksulluk ve düşkünlükten kurtarmaya ilişkin bir nev"i sosyal yardımlaşma olup ahlak kuralları ile geleneklerin zorunlu kıldığı bir ödevdir. Yardım nafakası isteyenin kusuru ile yardıma muhtaç duruma düşmüş olması, yükümlüyü borcundan kurtarmamaktadır. Aile bağlarının herhangi bir nedenle zayıflamış olması da yükümlülüğü ortadan kaldıran bir neden olarak düzenlenmemiştir. Bu nedenlerle kanun koyucu, yardım nafakasını kişinin ve toplumun vicdanına bırakmamış, kanuni bir ödev olarak düzenlemiştir.
Somut olayda; davacı kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun olduğundan üst soyu olan babasından yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki, yardım nafakasının miktarı takdir edilirken, bunu ödemekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi gerekir. Bunun için belirlenen nafakanın; davacının geçimine katkı olacak miktarda, davalının da geliri ile orantılı olarak Medeni Kanunun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek takdir edilmesi gerekir.
Davacı tarafça; her ne kadar iştirak nafakası artırım istemiyle iş bu dava açılmışsa da, ;davacının dava açılış tarihinde reşit olması ve nafakanın kamu düzenine ilişkin olup, usul ekonomisi hükümleri uyarınca davacı lehine yardım nafakasına hükmedilmiş olmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tarafların gerçekleşen sosyal ekonomik durumları, nafakanın niteliği, davalının gelir durumu, mirasçılıkta da aynı sırada yer alan dava dışı annenin de nafakaya katılma yükümlülüğü, davacının yaşadığı Ukrayna"da TL"nin satın alma gücü nazara alındığında takdir edilen yardım nafakası miktarı fazla olup, TMK."nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Mahkemece yapılacak iş; davacının giderleri ve davalının gelirleri ile orantılı şekilde, dava dışı annenin de davacının masraflarına katlanma yükümlülüğü dikkate alınarak hakkaniyet ilkesi de gözetilerek, TMK md.4 uyarınca uygun bir miktar nafakaya hükmetmek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.