13. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/27411 Karar No: 2014/2365 Karar Tarihi: 29.1.2014
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/27411 Esas 2014/2365 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İhbar olunan şirket ile davacı arasındaki bir davada, Tüketici Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Ancak, HUMK'nun 427/2 maddesi uyarınca temyiz edilebilecek maksimum tutar 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasa ile bu tutar 1.820,00 TL'ye çıkarılmıştır. Davacının temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir çünkü davacı tarafından temyiz edilen bölüm 78,9 TL değerinde kalmıştır ve karar tarihi itibariyle 1.820,00 TL'yi geçmemiştir. Bu nedenle, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri HUMK'nın 427/2 maddesi ve 5236 sayılı yasanın 19. maddesidir.
13. Hukuk Dairesi 2013/27411 E. , 2014/2365 K.
"İçtihat Metni"
... ile ...vekili avukat ..., İhbar Olunan:... A.Ş vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 5.3.2013 gün ve 18-201 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 78,9 TL olup karar tarihi itibariyle 1.820,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 24.30 TL harcın istek halinde iadesine, 29.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.