MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı iflas idares vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı müflis şirket ile müvekkil banka arasında kredi sözleşmeleri imzalanarak kredi kullandırıldığını, borcun ödenmemesi üzerine hesabın edilerek icra takibi yapıldığını, iflasının öğrenilmesi üzerine .... 11. İcra Müdürlüğü"nün 2011/1 iflas sayalı dosyasına alacak kaydı talebinde bulunduklarını, ancak taleplerinin reddedildiğini, davalı müflis şirket lehine 20.03.2007 tarihli süresiz teminat mektubu verildiğini, bu mektubun iade edilmediğini ve halen mer"i olduğunu ayrıca müvekkil bankanın kambiyo alacağının bulunduğunu ileri sürerek, 8.934,97 TL alacağın kabulü ile masaya kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı iflas idaresi yetkilileri, teminat mektubunun süreli olduğunu, sürenin geçmiş olduğunu, alacaklı tarafından belgenin ibraz edilmediğini, ayrıca sözleşmenin tüm sayfalarında imza ve kaşe bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalı müflis şirketin iflas tarihine kadar 280,00 TL kambiyo bedeli asıl alacağı, 70,56 TL gecikme faizi ve 17,53 TL ... olmak üzere toplam 368,09 TL komisyon alacağı olduğu ve mer"i olan süresiz 20.03.2007 tarih 7.000,00 TL bedelli teminat mektubu bedelinin depo edilmesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı iflas idaresi ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1-5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890,00 TL’dir.
Mahkemece, reddedilen kısım 1.566,88 TL olup, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Davalı vekilinin temyizine gelince;
2-Dosyadaki yazılara, davalı vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
3- Hükmün (2) no"lu bendinde yazılı tüm sözcüklerin çıkarılarak yerine "teminat mektubu bedeli olan 7.000,00 TL"nin şüpheli alacak olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne" sözcüklerinin yazmak suretiyle HUMK"nın 438/7. maddesi gereğince hükmün düzeltilmiş bu şekliyle düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazının reddine, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün 2 no"lu bendinde yazılı tüm sözcüklerin çıkarılarak yerine "teminat mektubu bedeli olan 7.000,00 TL"nin şüpheli alacak olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne" sözcüklerinin yazılması suretiyle hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harçların istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.