Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4554 Esas 2018/7664 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4554
Karar No: 2018/7664
Karar Tarihi: 05.11.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4554 Esas 2018/7664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 2. Sulh Ceza Mahkemesi, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak daha önce hüküm giydiği bir başka suç için verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı için aynı cezanın tekrar verilmesi gerekirken, önceki hükmün tekrar edilerek mahkumiyet kararı verildiği tespit edildi. Bu nedenle, infaza yönelik kararın itiraz yasa yoluna tabi olduğu için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi. Kanunlar olarak, TCK'nın 191. maddesi, ayrıca TCK'nın 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/4554 E. , 2018/7664 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MERSİN 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a) Mahkûmiyet
b) Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 12/12/2008 tarihinde 2007/704 esas ve 2008/94 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 05/05/2011 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 05/05/2011 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 05/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.