Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14130 Esas 2017/5482 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ve arkadaşları hakkında sahtecilik ve bedelsiz senedi tahsile koymak suçlarından açılan ve birleştirilen davalarda, sanığın 10.04.2002 gün ve 2002/1105 esas sayılı iddianame nedeniyle yargılandığı 12.10.2000 düzenleme, 20.11.2000 vade tarihli senedin sahte düzenlenmesi eyleminden dolayı hakkında 04.09.2012 tarihinde 765 sayılı TCY"nın 342/1, 559 ve 5237 sayılı CMK"nın 231. maddeleri uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması sonucu tesis edilen hükmün temyiz konusu olduğu ve suç tarihinin bu eylem bakımından ibraz tarihi olan 18.10.2000 olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, 18.10.2000 olan suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.07.2014 tarihine kadar bazı kesintilerle, her seferinde yeniden başlayan dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.07.2014"ten itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun suç tarihi olan 22.06.2016’ya kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddesindeki cezasının üst sınırına göre tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 18.10.2000 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 13.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.