Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4700 Esas 2019/7449 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4700
Karar No: 2019/7449
Karar Tarihi: 03.12.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4700 Esas 2019/7449 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 4. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 04.07.2018 tarihli kararı uyarınca, sanık silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53/1-2-3, 58/9-6, 62/1 ve 63. maddeleri uyarınca mahkum edilmiş, ancak cezasının süresine göre yasal şartlarının bulunmadığı gerekçesiyle temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verirken TCK'nın 58/9 maddesi yerine 58/6 maddesine atıf yapılmıştır. Bu sebeple, kararın tekerrür ile ilgili kısmından ”maddesi delaletiyle TCK’nin 58/6” ibaresinin çıkarılması gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuş ve düzeltme yapılmak şartıyla onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olma suçu
- 3713 sayılı Kanunun 3-5/1 maddesi: Terörle mücadele kapsamında alınabilecek önlemler
- TCK'nın 53/1-2-3 maddesi: Suçun vasıf ve mahiyeti, hapis cezasının tayini, denetimli serbestlik

16. Ceza Dairesi 2019/4700 E. , 2019/7449 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Manisa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.07.2018 tarih ve 2018/233 - 2018/467 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 53/1-2-3, 58/9-6, 62/1 ve 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre yasal şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine; ancak, Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde doğrudan ve yalnızca TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür ile ilgili kısmından “maddesi delaletiyle TCK’nin 58/6” ibaresinin çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.