Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10374 Esas 2020/391 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10374
Karar No: 2020/391
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10374 Esas 2020/391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel Mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve suç tarihi ve karar niteliği göz önünde bulundurularak dosya incelenmiştir. Suça sürüklenen çocukların kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu işlediği iddia edilmekte ancak davanın açıldığı tarihten itibaren geçen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımı süresi dolmuştur. Temyiz itirazları yerinde görülmüş ve dava zamanaşımı nedeniyle kamu davası düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2. ve 67/2. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri
- CMK'nın 223/8. maddesi

18. Ceza Dairesi 2019/10374 E. , 2020/391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suça sürüklenen çocuk ..."a atılı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşılmakla, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle, yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.