MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Dava dilekçesinde, borçlu olmadığının tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde, davalı tarafından müvekkili idare aleyhine İcra Dairesinin 2012/1899 Esas sayılı dosyasıyla ilamlı takip yapıldığını, söz konusu takip ile Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/16 - 2011/20 sayılı kararı ile kamulaştırmasız el atmadan kaynaklı tazminat kararının icraya konulduğunu, icra takibinde alacaklı vekili tarafından kamulaştırmasız el atmadan kaynaklı alacağına haksız ve hukuka aykırı olarak kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faizi talep ettiğini, alacaklı vekilinin haksız faiz talebinin taraflarından şikayet edildiğini ve İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2012/201 Esas 2012/352 Karar sayılı kararı ile şikayetin kabulüne karar verildiğini, icra hukuk mahkemesi kararları maddi anlamda kesin hüküm teşkil etmeyeceğinden davaya konu İcra Müdürlüğü"nün 2012/1899 Esas sayılı dosyasına taraflarınca tebliğ edilen 07/01/2013 tarihli borç muhtırası uyarınca borçlu olmadığının tespitini, mahkeme aksi kanaatte ise faiz oranı yanlış uygulanmış olduğundan 23,40 oranı üzerinden yapılan hesaplamanın düzeltilerek, 16,80 olarak belirlenmesi ile hesaplamanın buna göre düzeltilmesine ve aradaki fark oranı üzerinden borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, mahkamece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK.nun Görevin Belirlenmesi ve Niteliği başlıklı 1. maddesinde, mahkemelerin görevinin ancak kanunla düzenleneceği ve göreve ilişkin kuralların kamu düzeninden olduğu belirlendiğinden bu husus mahkemelerce yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. Dava, genel hükümlere göre açılmış borçlu olmadığının tebsiti istemine ilişkin olup, bu halde asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu düşünülmeden asliye ticaret mahkemesi sıfatıyla davanın karara bağlanmaş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.