Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4433 Esas 2022/1601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Karar tarihinde cezaevinde başka bir suçtan tutuklu olarak bulunan sanık ...’e hükmün 24/12/2015 tarihinde yüze karşı tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 12.02.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek hukuki değerden yoksun Akhisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.02.2016 gün, 2015/649 esas ve 2015/617 karar sayılı “temyiz talebinin süre yönünden reddine” ilişkin ek kararı kaldırılarak; sanık ... yokluğunda verilen Akhisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 gün, 2015/649 Esas ve 2015/617 Karar sayılı kararda cezaevinde bulunan sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi ve anılan kararın tebliğ edildiği 23.02.2016 tarihte de cezaevinde bulunan sanığa CMK’nın 263. maddesinde gösterilen usul ile de temyiz başvurusunda bulunabileceğinin hatırlatılmaması karşısında, sanığın 27.11.2020 tarihli dilekçe ile sunmuş olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
“14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL olan adli para cezasına ilişkin hükümlerin cezaların türü ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından, sanıklar ... ve ... temyiz itirazlarının tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması ve kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
1-5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak sanıklar ... ve ...’e CMK'nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
2-Uygulamaya göre; hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanık ...’in hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, birlikte suç işlediği belirtilen sanık ...’in eyleminin de diğer sanıklarla birlikte değerlendirilmesi gerektiğinden sanık ... ile sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 15.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.