Taraflar arasındaki “İmzaya ve borca itiraz” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manisa İcra Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 06.11.2007 gün ve 2006/192 E.-2007/600 K. sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  12.Hukuk Dairesinin 25.02.2008 gün ve 2008/608-3385 sayılı ilamı ile; (...Muteriz borçluların takip dayanağı bonodaki murislerine ait imzayı inkar etmeleri sonucunda Mahkemece yaptırılan incelemede; Adli Tıp Kurulunca imzanın murisin eli ürünü olduğuna karar verilmiştir. Ancak Cumhuriyet Savcılığında yaptırılan inceleme sırasında Emniyet Genel Müdürlüğü Kriminal Polis Laboratuvarları Başkanlığında yaptırılan incelemede ise, alınan raporda, imzanın murisin elinden çıkmadığı, mukayese imzalarının model alınması suretiyle atılmış sahte imzalar olduğu sonucuna varılmıştır. Resmi kurumlardan alınan her iki raporda nitelik açısından eşdeğerli olup, mahkemece raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak oluşacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde, karar verilmesi doğru değildir. Ancak, borçlu H. A..’ın imzaya itirazının İİK.nun 168/4.maddesi gereğince 5 günlük süreden sonra yapıldığı görüldüğünden, bu borçlu hakkında istemin süre aşımından reddine karar vermek gerekirken işin esasının incelenerek borçlunun kötü niyetli de olduğu açıklanmak suretiyle isteminin reddine karar verilmesi yerinde ise de, bu durumda inkar tazminatına hükmedilemeyeceğinin de göz ardı edilmesi doğru değildir...) gerekçesiyle oybirliği ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davacılar vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma  kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.un 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine   24.06.2009 gününde, oybirliği ile karar verildi.