Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9859 Esas 2020/534 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9859
Karar No: 2020/534
Karar Tarihi: 13.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9859 Esas 2020/534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü incelemiş ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak sanığın daha önce başka bir mahkeme tarafından verilen hükümleri nedeniyle ikinci kez tekerrür şartlarının oluştuğu göz ardı edilmiş ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, ilgili bölüm çıkartılarak yerine Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/441 E.-2011/292 K. sayılı ilamı eklenerek hüküm düzeltilmiştir. Kanun Yasa'nın 8/1. maddesi ve CMUK'un 322. maddesi hükümleri uygulanmış ve sanık hakkında TCK'nın 58. maddesine ilişkin bölümden Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/512 Esas-2012/833 Karar sayılı ilamının kısmı çıkartılmıştır. Kanun maddesi açıklama: TCK'nın 58. maddesi, \"Tekerrür\" başlığı altında düzenlenen bir madde olup, aynı suçu veya suçları tekrar işleyen kişiye uygulanacak cezaları belirlemektedir. 5320 sayılı Kanun, Yargıtay Kanunu olarak adlandırılmaktadır ve ilgili maddesi Kararların Düzeltme ve Değiştirme Usulü hakkındadır. CMUK, Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu olarak tanımlanır ve hüküm düzeltme usulünü düzenler.

13. Ceza Dairesi 2019/9859 E. , 2020/534 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın sabıkasındaki Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/512 E., 2012/833 K. sayılı 04/12/2012 tarihli ilamının 14.10.2014 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle ikinci kez tekerrrüre esas alınmasının mümkün olmadığı ancak ikinci kez tekerrür şartlarını taşıyan Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04/07/2011 gün ve 2011/441 E.-2011/292 K. sayılı 20.07.2011 tarihinde kesinleşen ilamının ikinci kez tekerrrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, ilgili hüküm fıkrasından sanık hakkında uygulanan TCK"nın 58. maddesine ilişkin bölümden Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/512 Esas- 2012/833 Karar sayılı ilamının kısmı çıkartılarak yerine Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/441 E.-2011/292 K. sayılı ilamın eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.