Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat


Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık doktorun Özel Medicalpark Hastanesinde kalp damar cerrahı olarak görev yaptığı, 26/02/2009 tarihinde Özel Medicalpark Hastanesine göğüs ağrısı şikayeti ile başvuruda bulunan ..., aynı hastanede görev yapan kardiyoloji uzmanı doktor ... tarafından koroner anjio işlemine alındığı, koroner damarda LAD de spiral diseksiyon geliştiği, kalp ve damar cerrahisi uzmanı Uz. Dr. ...’e haber verilmesi üzerine sanık doktorun anjiyo laboratuvarına makul sürede gelerek kardiyoloji uzmanı doktor Hasan Pakdemir ile hastayı değerlendirdiği, hastayı ameliyata alabileceğini, işlemin teknik gereksinimleri nedeni ile ameliyathanede yapılabileceğini, ameliyathane ve hasta hazırlıklarının 30-35 dakika arasında bir süre alacağını belirttiği, bu esnada kişinin klinik durumunda kötüleşme olduğu, ameliyata alınamadan kişinin ölümünün gerçekleştiği olayda; kalp damar hastalığı bulunan kişinin ölümünün koroner anjiografi işlemi sırasında gelişen koroner arter disseksiyonu ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana gelmiş olduğu, Yüksek Sağlık Şurasının 24-25/10/2013 tarihli 13404 karar sayılı raporunda ve Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunun 09/04/2015 tarih ve 749 nolu raporunda kalp damar cerrahisi uzmanı Uz. Dr. ...’e atf-ı kabil kusur olmadığının oybirliğiyle mütalaa edilmiş olması karşısında;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin kusurunun bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kusuru bulunmayan sanığın atılı suçtan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği halde, CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının birinci paragrafı çıkarılarak yerine “Sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.