Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/35914 Esas 2015/189 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler, gerekçe içeriğine göre ve 5320 sayılı Kanunun geçici 6/6. maddesi uyarınca, görev nedeniyle bozma yapılamayacağı hususu gözetilerek yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Mahkemenin önceki kararında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve bu kararında yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi karşısında, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilmeden TCK"nın 58. maddesinin tatbiki,
Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, tekerrür uygulamasına ilişkin kısmın karardan çıkarılması şeklinde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 05/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.