MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...3. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 10/02/2016 tarih ve 2015/2356-2016/1043 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ...Tüketici İl Hakem Heyeti Başkanlığının vermiş olduğu karar ile davalının dosya masrafı olan 2.989,52 TL"nin ...11. İcra Müdürlüğünün 2015/4145 Esas sayılı dosyasıyla icraya konulması üzerine ödendiğini, müvekkili bankanın istirdat ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla icra dosya borcunun tamamını ödediğini, davalının kullandığı kredinin ticari kredi olması nedeniyle Tüketici Hakem Heyetinin görev ve yetkisi dışında ve 4077 sayılı Yasa"nın kapsamı dışında olduğunu ileri sürerek, davalıya ödenmek zorunda kalınan 3.652,72 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin yasal bir kararı icra takibine konu ettiğini, dosya masrafı, tahsis ücreti, istihbarat gideri gibi kalemlerin bankaların gelir kaynakları arasında yer almadığını, dava konusu tutarın zorunlu, makul ve belgeli olmadığının açık olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacı banka ile genel kredi sözleşmesi imzalayarak birden fazla kez kredi kullandığı, bankanın toplam 2.989,52 TL masraf tahsil etmesi sebebiyle davalının Tüketici İl Hakem Heyetine başvurduğu, heyetin bu tutarın sözleşmede haksız şart oluşturması nedeniyle banka tarafından tüketiciye iadesine karar verdiği, kararın taraflarca itiraz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine davalının kararı takibe koyduğu, bankanın takip nedeniyle dosyaya istirdat dava açma hakkı saklı kalmak kaydıyla 3.652,72 TL ödeme yaptığı, davalının takibe koyduğu hakem heyeti kararının ilam niteliğinde olduğu, davacının da bu ilamdan dolayı borçlu olmadığını ispat etmesinin yalnızca üç hale münhasır olduğu, borcun zamanaşımına uğradığının iddia edilmediği gibi hakem heyeti kararından da anlaşıldığı üzere davalının 2010 yılından 2013 yılına kadar kullanmış olduğu krediler nedeniyle alınan masrafların iadesi amacıyla heyete başvurduğu, 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, davacının bunun dışında borcun ilamdan önce ödendiğini ve borcun ertelendiğini de iddia etmediği, kredinin tüketici kredisi olmadığı yönündeki iddianın ilamlı icraya karşı dinlenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve işbu davanın 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"nun 70. maddesinin 3.fıkrası gereğince açılmış bir itiraz davası olmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.