Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4163 Esas 2018/7561 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4163
Karar No: 2018/7561
Karar Tarihi: 31.10.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4163 Esas 2018/7561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan hüküm giydiğini ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı için mahkûm olduğunu açıkladı. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan verilmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, önce doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve ardından hüküm kuruldu. Mahkeme, yapılan inceleme sonucunda yargılamanın kanuna uygun olarak yapıldığına ve sanığın suçu işlediğine karar verdi. 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 67. maddenin 4. fıkrasında öngörülen sürelerin dolmadığı dikkate alınarak, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 67. maddenin 4. fıkrası yer almaktadır.

10. Ceza Dairesi 2017/4163 E. , 2018/7561 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : . Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip infazı ile ilgili geçen 3 ay 16 günlük sürede zamanaşımının durması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 67. maddenin 4. fıkrasında öngörülen sürelerin dolmadığı dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 31.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.