5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/26217 Esas 2020/18050 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/26217
Karar No: 2020/18050
Karar Tarihi: 08.12.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/26217 Esas 2020/18050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada verilmiştir ve suç olarak 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık gösterilmiştir. Mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz istekleri reddedilmiş ve dosya incelenmiştir. Temyiz haricinde yapılan incelemede, 7242 Sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenlemenin sanık lehine olduğu ve cezaların indirilmesine yönelik olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, aynı kanunun 62. maddesi ile TCK'nin 5237 Sayılı Kanun'un 7. maddesi ve 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesiyle ilgili değişiklikler yapıldığı ve bu doğrultuda sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur ve dosya yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmiştir. Detaylı kanun maddeleri 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 Sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri, 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. ve 5/2. maddeleri, geçici 12. maddenin 2. fıkrası olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/26217 E. , 2020/18050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, her ne kadar katılan vekili nakil aracının müsaderesine yönelik temyiz isteminde bulunmuş ise de bu konuda açılmış bir kamu davası ve Mahkemece verilmiş bir karar bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, sair yönlerden incelenmeksizin, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.