20. Hukuk Dairesi 2016/4215 E. , 2017/8428 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi, Karabucak mahallesinde bulunan 4289 ve 4304 parsel sayılı sırasıyla 374,07 m2 ve 420,55 m2 yüzölçümündeki taşınmazların, kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldıklarını ileri sürerek, davalı adına olan tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tescillerini istemiştir
Mahkemece; davanın kabulüne ve dava konusu 4289 ve 4304 sayılı parsellerin tapu kayıtlarının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tescillerine karar verilmiş, hüküm davalı ... ... temyizi üzerine Dairenin 17/02/2015 gün ve 2015/701-650 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: "Somut olayda, çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1948 yılında orman tahdidi yapıldığı, 1958 yılında orman sınırları içinde kalan deliceliklerin 3573 sayılı Kanun ile tevzi edildiği ve kişiler adına tapuların oluştuğu, zeytincilik tapularının 1979 yılında tapulamada revizyon gördüğü ve kişiler adına tespitlerin yapıldığı, 1991 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulamasına ilişkin tutanaklarından ise 3573 sayılı Kanun ile tevzi edilen ve kişiler adına tapu kaydı oluşan taşınmazların zeytincilik parsel sayıları belirtilmek suretiyle orman sınırları dışında bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Orman Yönetiminin aynı mevkide bulunan 277 ada 1, 272 ada 1, 202 ada 297, 4291, 4295, 4299, 4301, 4303, 4305, 4290, 4292, 4294, 4296, 4298, 4300, 4302, 4289 ve 4304 parsellere yönelik aynı iddiayla mahkemenin 2013/27, 26, 41, 23, 28 ve 23 Esas sayılı dosyalarında dava açmış olup dava sonucu mahkemece verilen hükümlerin temyiz incelemesi aynı gün yapılmıştır. Temyiz incelemesi yapılan tüm dosyalarda hükme dayanak orman ve fen bilirkişi raporunda zeytincilik parsel sınırı, tapulama parsel sınırı ve aplikasyon sonucu belirlenen orman hattı farklı olarak gösterilmiş olması nedeniyle çekişmeli taşınmazların 3573 sayılı Kanun kapsamında tevzi edilen yerlerden olup olmadığı konusunda tereddüt oluşmuştur" husularına değinilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu: davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan tapu kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1948 yılında kesinleşen orman kadastrosu ile 1991 yılında ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulamaları bulunmaktadır.
Yörede 1958 yılında 3573 sayılı Kanun ile tevzi çalışması yapılmış, 1979 yılında ise tapulama yapılarak kesinleşmiştir.
Çekişmeli parseller 2664 sayılı tapulama parselinden ifrazen oluşmuştur. 2664 sayılı parsel ise Mayıs 1978 tarih ve 30 sıra numaralı (48 numaralı zeytincilik parseli) zeytincilik tapusu uygulanmak suretiyle zeytinlik niteliğiyle kişiler adına tespit edilmiştir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit tutanaklarına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, çekişmeli taşınmazların yörede 1948 yılında kesinleşen orman tahdidi içinde iken, 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Kanun hükümlerine göre kişilere verilerek tapuya bağlanan 48 nolu zeytincilik parselasyon sahasında kaldığı anlaşıldığından 6831 sayılı Kanunun 1/I ve 3573 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince 1991 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde çalışmasında taşınmazın orman sınırları dışında bırakıldığı gözetilerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı Orman Yönetiminin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davacı Orman Yönetimine yükletilmesine 26/10/2017 günü oy birliği ile karar verildi.